ข่าว

เทศกาลเรือมังกร

เทศกาลเรือมังกรเป็นวันหยุดตามประเพณีของจีน ซึ่งตรงกับวันที่ 5 ของเดือนจันทรคติที่ 5 ซึ่งตรงกับปลายเดือนพฤษภาคมหรือมิถุนายนตามปฏิทินเกรกอเรียน ในปี พ.ศ. 2566 เทศกาลเรือมังกรจะตรงกับวันพฤหัสบดีที่ 22 มิถุนายน โดยจีนจะมีวันหยุดราชการ 3 วัน ตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ 22 มิถุนายน ถึงวันเสาร์ที่ 24 มิถุนายน

เทศกาลเรือมังกรเป็นเทศกาลที่ผู้คนต่างพากันรับประทานขนมจีบ (จงจื่อ) ดื่มไวน์หรั่ง (ซงหวงจิ่ว) และแข่งเรือมังกร กิจกรรมอื่นๆ ได้แก่ การแขวนรูปเคารพจงขุย (เทพเจ้าผู้พิทักษ์ในตำนาน) การแขวนใบไผ่และต้นคาลามัส การเดินเล่นระยะไกล การร่ายมนตร์ และการสวมถุงยาหอม

กิจกรรมและเกมทั้งหมดนี้ เช่น การยืนไข่ตอนเที่ยง ถือเป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพในการป้องกันโรคระบาดและความชั่วร้าย ควบคู่ไปกับการส่งเสริมสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี บางครั้งผู้คนจะสวมเครื่องรางเพื่อปัดเป่าวิญญาณร้าย หรืออาจแขวนรูปจงขุย ผู้พิทักษ์วิญญาณร้ายไว้ที่ประตูบ้าน

ในสาธารณรัฐจีน เทศกาลนี้ยังได้รับการเฉลิมฉลองเป็น "วันกวี" เพื่อเป็นเกียรติแก่ชวีหยวน ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะกวีคนแรกของจีน ชาวจีนมีประเพณีโยนใบไผ่ที่บรรจุข้าวสวยลงในน้ำ และยังมีประเพณีรับประทานจื่อจื่อและขนมจีบอีกด้วย

หลายคนเชื่อว่าเทศกาลแข่งเรือมังกรมีต้นกำเนิดในจีนโบราณจากการฆ่าตัวตายของกวีและนักการเมืองแห่งอาณาจักร Chu ชื่อ Qu Yuan ในปี 278 ก่อนคริสตศักราช

เทศกาลนี้จัดขึ้นเพื่อรำลึกถึงชีวิตและความตายของชวีหยวน นักวิชาการชาวจีนผู้มีชื่อเสียง เคยเป็นเสนาบดีผู้ภักดีต่อพระเจ้าฉู่ ในศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาล สติปัญญาและสติปัญญาของชวีหยวนก่อให้เกิดความขัดแย้งกับข้าราชการในราชสำนักคนอื่นๆ พวกเขาจึงกล่าวหาเขาว่าสมรู้ร่วมคิดอย่างเท็จ และถูกกษัตริย์เนรเทศ ระหว่างการเนรเทศ ชวีหยวนได้ประพันธ์บทกวีมากมายเพื่อแสดงถึงความโกรธและความโศกเศร้าที่มีต่อกษัตริย์และประชาชน

ในปี 278 ก่อนคริสตกาล ขณะมีอายุได้ 61 ปี ฉู่หยวนจมน้ำตายด้วยการเอาหินหนักๆ ผูกไว้ที่หน้าอกแล้วกระโดดลงแม่น้ำมิลลัว ชาวเมืองฉู่พยายามช่วยชีวิตเขา เพราะเชื่อว่าฉู่หยวนเป็นบุคคลที่มีเกียรติ พวกเขาจึงพยายามค้นหาฉู่หยวนอย่างสิ้นหวังในเรือ แต่ก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ ทุกปี เทศกาลแข่งเรือมังกรจึงจัดขึ้นเพื่อรำลึกถึงความพยายามช่วยเหลือฉู่หยวน

ชาวบ้านเริ่มประเพณีการโยนข้าวสารบูชายัญลงในแม่น้ำเพื่อชวีหยวน ขณะที่บางคนเชื่อว่าข้าวสารจะป้องกันไม่ให้ปลาในแม่น้ำกินร่างของชวีหยวน ในตอนแรก ชาวบ้านตัดสินใจทำจงจื่อด้วยความหวังว่าข้าวสารจะจมลงไปในแม่น้ำและเข้าถึงร่างของชวีหยวน อย่างไรก็ตาม ประเพณีการห่อข้าวสารด้วยใบไผ่เพื่อทำจงจื่อจึงเริ่มต้นขึ้นในปีต่อมา

เรือมังกรเป็นเรือที่ขับเคลื่อนด้วยพลังคนหรือเรือพาย ซึ่งโดยทั่วไปทำจากไม้สัก มีลวดลายและขนาดที่หลากหลาย โดยทั่วไปจะมีลวดลายที่ตกแต่งอย่างสดใส มีความยาวตั้งแต่ 40 ถึง 100 ฟุต ส่วนหัวเรือมีรูปร่างเหมือนมังกรอ้าปาก และส่วนท้ายมีหางเป็นเกล็ด เรือสามารถมีฝีพายได้ถึง 80 คน ขึ้นอยู่กับความยาว ก่อนการแข่งขันจะมีพิธีศักดิ์สิทธิ์เพื่อ "ทำให้เรือมีชีวิตชีวา" ด้วยการระบายสีดวงตา ทีมแรกที่คว้าธงได้เมื่อสิ้นสุดการแข่งขันจะเป็นผู้ชนะ